Dziś kończymy szkołę w ……
mel. „Puste koperty” Laskowika
mel. „Puste koperty” Laskowika
Dziś kończymy szkołę w …….
Spędziliśmy tu siedem lat.
Czas nauki szybko nam minął,
I pora wyruszać już w
świat.
Żegnajcie nam więc pedagodzy,
I koledzy ze wszystkich
klas.
Wspominać Was będziemy miło,
Choć smutno nam będzie
bez Was.
Za kłopoty dziś przepraszamy,
Wybaczcie wszystkie chwile złe.
Przyrzekamy żyć zawsze godnie,
Uczciwie, rozsądnie , mądrze!
A kiedy już stąd odejdziemy,
I zniknie tu stóp naszych ślad.
To chętnie wrócimy pamięcią,
Do szczęśliwych tu szkolnych lat.
Likwidacja szkoły w Małyniu
mel. Już nie ma dzikich plaż
Żegnamy dzisiaj Cię kochana, małyńska szkoło!
Tu dobrze było nam: rodzinnie, bezpiecznie, wesoło, wesoło.
Na zawsze będziesz już w pamięci całej społeczności,
każdy zostawił tu cudowne lata młodości, młodości!
Smutek ściska nam gardła, a w oczach błyszczy łza,
nigdzie jak tu nie będzie , choć życie dalej trwa.
Lecz będziemy pamiętać najlepsze chwile tu,
długie lata spędzone tu w szkole w Małyniu!
Likwidacja szkoły w Małyniu
mel. Już nie ma dzikich plaż
Puste już korytarze i cisza wkoło trwa,
dzwonek już nie zadzwoni, na lekcje nie zwoła!
Dziś po siedmiu dekadach, szkoła zamyka drzwi,
będzie żyć wspomnieniami tych pięknych szkolnych dni.
dzwonek już nie zadzwoni, na lekcje nie zwoła!
Dziś po siedmiu dekadach, szkoła zamyka drzwi,
będzie żyć wspomnieniami tych pięknych szkolnych dni.
Smutek ściska nam gardła a w oczach błyszczy łza,
nigdzie jak tu nie będzie, choć życie dalej trwa.
Lecz będziemy pamiętać najlepsze chwile tu,
długie lata spędzone, tu w szkole w Małyniu!
nigdzie jak tu nie będzie, choć życie dalej trwa.
Lecz będziemy pamiętać najlepsze chwile tu,
długie lata spędzone, tu w szkole w Małyniu!
Żegnamy dzisiaj Cię kochana, małyńska szkoło!
Tu dobrze było nam: rodzinnie, bezpiecznie, wesoło, wesoło.
Na zawsze będziesz już w pamięci całej społeczności,
każdy zostawił tu cudowne lata młodości, młodości!
Kryzys zewsząd szaleje, a uczniów ciągle mniej,
wkrótce się rozejdziemy, zostanie po nas cień.
Zakurzone kroniki, patronki szkoły ślad.
Nowe, inne wyzwania, nieznany czeka świat.
wkrótce się rozejdziemy, zostanie po nas cień.
Zakurzone kroniki, patronki szkoły ślad.
Nowe, inne wyzwania, nieznany czeka świat.
Smutek ściska nam gardła, a w oczach błyszczy łza,
nigdzie jak tu nie będzie , choć życie dalej trwa.
Lecz będziemy pamiętać najlepsze chwile tu,
długie lata spędzone tu w szkole w Małyniu!
Dorota Grobelna
10 czerwca 2012r.
Co by nie mówić
Co by nie mówić, każdy dzisiaj wrócić chce
do swych dziecięcych, szkolnych lat!
I najważniejszy dla każdego znaleźć dzień,
swój pierwszy uśmiech, pierwszy strach.
Patrzymy wokół tu i tam znajoma twarz
szybko minęło nam sześć lat.
Dziś w podstawówce już ostatnie nasze dni,
gimnazjum nam się śni.
Dziś w podstawówce już ostatnie dni
gimnazjum nam się śni.
Choć w oku mała łza, że już się rozstajemy.
To głos rozsądny woła, zmiany nadeszła pora,
w gimnazjum przecież chcemy być.
Prusinowicki gwar znów po wakacjach zabrzmi.
Będziemy głośno wołać -wiwat kochana szkoła,
dalej będziemy się uczyć!
I gdy wakacje miną z wesołą, dzielną miną
wrócimy tutaj znów!
Dziś jedenastka, cała z szóstej dumna tak,
że żegna drugi już etap.
Podziękowania płyną dzisiaj z naszych serc:
za rady, mądrość, życia sens.
Nauczycielom- za wiedzy cenny dar
i pracownikom oświaty!
Dziś dziękujemy za minione w szkole dni,
przeprosin nuta brzmi!
Dziś dziękujemy za minione dni
przeprosin nuta brzmi!
Choć w oku mała łza, że już się rozstajemy.
To głos rozsądny woła, zmiany nadeszła pora,
W gimnazjum przecież chcemy być.
Prusinowicki gwar, znów po wakacjach zabrzmi.
Będziemy głośno wołać -wiwat kochana szkoła,
dalej będziemy się uczyć!
I gdy wakacje miną z wesołą, dzielną miną
wrócimy tutaj znów!
Ale to już było
Co by nie mówić
Co by nie mówić, każdy dzisiaj wrócić chce
do swych dziecięcych, szkolnych lat!
I najważniejszy dla każdego znaleźć dzień,
swój pierwszy uśmiech, pierwszy strach.
Patrzymy wokół tu i tam znajoma twarz
szybko minęło nam sześć lat.
Dziś w podstawówce już ostatnie nasze dni,
gimnazjum nam się śni.
Dziś w podstawówce już ostatnie dni
gimnazjum nam się śni.
Choć w oku mała łza, że już się rozstajemy.
To głos rozsądny woła, zmiany nadeszła pora,
w gimnazjum przecież chcemy być.
Prusinowicki gwar znów po wakacjach zabrzmi.
Będziemy głośno wołać -wiwat kochana szkoła,
dalej będziemy się uczyć!
I gdy wakacje miną z wesołą, dzielną miną
wrócimy tutaj znów!
Dziś jedenastka, cała z szóstej dumna tak,
że żegna drugi już etap.
Podziękowania płyną dzisiaj z naszych serc:
za rady, mądrość, życia sens.
Nauczycielom- za wiedzy cenny dar
i pracownikom oświaty!
Dziś dziękujemy za minione w szkole dni,
przeprosin nuta brzmi!
Dziś dziękujemy za minione dni
przeprosin nuta brzmi!
Choć w oku mała łza, że już się rozstajemy.
To głos rozsądny woła, zmiany nadeszła pora,
W gimnazjum przecież chcemy być.
Prusinowicki gwar, znów po wakacjach zabrzmi.
Będziemy głośno wołać -wiwat kochana szkoła,
dalej będziemy się uczyć!
I gdy wakacje miną z wesołą, dzielną miną
wrócimy tutaj znów!
Ale to już było
Dzisiaj w szkole ostatni dzień,
podstawówkę naszą żegnamy,
Niczym ptaki w kolejną znów podróż w swoim życiu ruszamy!
Zapomnijcie dziś chwile złe, bo co było nie wróci już więcej!
Przyrzekamy uczciwie żyć i
doświadczeń nabywać więcej!
Ale to już było i nie
wróci więcej,
I choć tyle się zdarzyło, to do przodu się wyrywa głupie serce.
Ale to już było, znikło gdzieś za
nami.
I choć tyle się zdarzyło, jeszcze dużo nowych rzeczy jest przed nami!
Na
świadectwach kolumny cyfr,
jak żołnierze stoją w szeregu,
jak żołnierze stoją w szeregu,
A przed
nami kolejny zryw,
po marzenia
sięgamy w biegu.
One lecą z
nami do chmur,
a za parę lat się okaże,
a za parę lat się okaże,
które z
marzeń spełniło się,
a co
jeszcze jest w sferze marzeń!
Ale to już było i nie
wróci więcej
I choć tyle się zdarzyło , to do przodu się wyrywa głupie serce.
Ale to już było, znikło gdzieś za
nami,
I choć tyle się zdarzyło , jeszcze
dużo nowych rzeczy jest przed nami!