Kilka słów o autorze bloga

Blog prowadzony przez nauczyciela: przyrody, matematyki, informatyki.
Strona zawiera utwory własne do wykorzystania przez uczniów i nauczycieli podczas edukacji szkolnej z podaniem nazwiska autora.

Tu mieszka wiedza zamknięta w wersach.
Łatwo i szybko ją zapamiętasz!

Zdjęcia w większości pochodzą z Wikipedii.

piątek, 30 stycznia 2015

Diabeł tasmański




O najbardziej agresywnym torbaczu
czyli o diable tasmańskim




Torbacz z rodziny niełazowatych
 drapieżny diabeł tasmański,

nazwę zawdzięcza agresywności,
charakter  ma iście szatański.
Posiada: ciało  średniej wielkości
 i przednie nogi ma dłuższe.
Dość dużą  głowę z silnymi  szczękami
  i ogon-„tłustą parówkę”.

Wydaje przeraźliwe wrzaski,
 apetyt ma wprost niespożyty (zjada 40% tego co waży).
Zęby mu rosną  przez całe życie,
 cuchnący  zapach ma przy tym ( w stresie).

 Padlinożerny torbacz z Tasmanii,
pożera ofiary  z zębami.
Niesamowity posiada uścisk
 gdy ściśnie mocno szczękami. (553 Niutony)

Usłyszy w nocy każdy najmniejszy
szmer w swojej okolicy.
Wywęszy z kilometra nawet
 kąseczek smakowity.

Zwierzę aktywne głównie w nocy,
 poluje na wombaty.
Ostatnio tępi namnożone
pałanki oraz  koty.
W okresie rui samce zawzięcie
 walczą o jedną samicę.
Czasami każdy  ją szarpie, ciągnie
 – raniąc  przy tym sowicie. 
Po trzech tygodniach rodzą się młode
 dwa albo nawet trzydzieści,
i w torbie walczą już o przetrwanie,
 gdzie  sutki… cztery się mieszczą. 

Swoje schronienie mają w tunelach,
albo w leśnych zaroślach,
w wykrotach albo w spróchniałych drzewach,
też zdarza im się zamieszkać.

Po trzech miesiącach
wychodzą z ukrycia,
i uczą się polować.
Potrafią w razie zagrożenia
 po drzewach również się wspinać (młode)!
Obecnie niszczone przez chorobę
 nowotwór- raka pyska.
Są zagrożone  wyginięciem,
śmierć czeka na nie bliska. 

Lecz nie poddają się diabliki,
zdradzę wam tajemnicę,
by zdążyć  z wychowaniem młodych,
rodzą wciąż młodsze samice.
Mimo swej niezbyt chlubnej sławy,
szczególnie znanej z kreskówek,
smutno na świecie byłoby przecież
bez ich zawziętych „buziek”.
D. G.
30-01-205r.

Link do filmu z diabłami tasmanskimi


https://www.youtube.com/watch?v=qWwUAsPZ1_Y&feature=player_detailpage


 

piątek, 23 stycznia 2015

Kąty przyległe, wierzchołkowe, odpowiadające, naprzemianległe

 Mała powtórka z kątów
Kąty wierzchołkowe
Kąty wierzchołkowe- wierzchołek wspólny mają,
powstają z dwóch prostych, które się przecinają!

 

Kąty przyległe
Kąty przyległe jedno wspólne mają  ramię,
i tworzą kąt półpełny (180) zapamiętaj dokładnie !
Kąty odpowiadające
A odpowiadające po jednej stronie prostej,
te same mają miary:
rozwarte, proste, czy ostre!
(Jeżeli prosta przecina proste równoległe!)

Naprzemianległe kąty
Naprzemianległe kąty po różnych leżą stronach,
ich miary również te same,  popatrz, a się  przekonasz!
(Jeżeli prosta przecina proste równoległe!) 




D. G. 
23-01-2015r.

wtorek, 13 stycznia 2015

Doświadczenia z wodą

Dmuchanie rękawiczki przez wypływającą z butelki wodę i obniżające się  ciśnienie w butelce.
Sklejanie nakrętek za pomocą siły kropel wody (adhezji- siły przylegania).


niedziela, 11 stycznia 2015

Warstwy atmosfery

Pionowe warstwy atmosfery

"Tropem straty metalowego termosu egzotycznego"
(kolejność stref )
 
Troposfera (10-12 km nad Ziemią)

Troposfera   najbliżej naszej Ziemi leży,
jest najcieńszą,   ale przy tym najgęstszą ze stref.
Przy biegunach dość cienka  8-9 kilometrów,
nad równikiem dwukrotnie grubszą warstwą jest (18 km).

Ze wzrostem wysokości spada tu ciśnienie
i temperatura z wysokością spada (-50 stopni C na  11km).
Tu zachodzą wszystkie zjawiska pogodowe,
i powietrza największą ilość też  posiada (powyżej 50%).

Stratosfera ( 15-50 km)
W stratosferze  prądy strumieniowe (poziome)  silne,
układy baryczne kształtują na Ziemi.
A zjonizowane  ( w wysokiej temp.) w niej atomy  tlenu
tworzą  warstwę ozonową,  która ludzi chroni.
( przed promieniowaniem UV)
Mezosfera (50-80 km)

W mezosferze  zimno (0 °C do –70 °C), prawie brak ciśnienia,
zjonizowanych gazów śladowe  ilości.
Są tu obłoki srebrzyste zwane świecącymi,
gdyż nie para wodna,  a pył kosmiczny w niej gości.  

Termosfera (85-500 km)

W termosferze się mieści linia Karmana,
na stu kilometrach kosmosu granica (umowna).
 W rozrzedzonym powietrzu brak fali dźwiękowej,
od wiatru słonecznego zórz  polarnych "lica".

Egzosfera (500-10 000 km)

Egzosfera zewnętrzną  warstwą  atmosfery
zwana jest inaczej strefą rozpraszania.
Stanowi płynną i   przejściową strefę
atmosfery w kosmiczną  przestrzeń  przenikania.  
D. G.
11-01-2015r.