Stop agresji w szkole

Ofiara przemocy, agresji

Czuje się bezradna, smutna, niepotrzebna,

nie chcę jej się rano wcale iść do szkoły.

W gardle coś ją dławi i dziwnie uciska,

poci się i często ma silny ból głowy.

Poniżana w słowach, co jak nóż poranią,

ośmieszana, wyszydzana,  obdarta z godności.

Zaszczuta szantażem, krzywdzona i bita

dźwiga piętno chorej,  ludzkiej potworności.

Czasem się zamyka w swoim własnym świecie,

gdzie jest dobro, ciepło, szczerość, nie obłuda.

Pragnie stąd wyjechać, zmienić otoczenie,

strach i lęk przed jutrem,  zmienić  jej się uda?

Bije się z myślami jak ma dalej czynić ?

Skarżyć? Gdzie pomocy ma szukać dla siebie?

Miota się i targa z różnymi myślami,

kto pomocną rękę poda jej w potrzebie? 

Kto zaakceptuje, przytuli, pomoże,

odbuduje poczucie wartości, spokoju?

Wzbudzi zaufanie i szczerze doradzi,

zniszczy przemoc w zarodku,

ruszy z nią do boju!

Czasem też poddaje się woli oprawcy.

Dla niego kradnie, bije, wchodzi w konflikt prawem.

Z ofiary po czasie zmienia się w oprawcę,

 jest jakby pomiędzy młotem i kowadłem.

Długo leczy swoje tak bolesne rany,

fizyczne i psychiczne nawet długie lata.

Nim będzie się czuła bezpiecznie, normalnie,

nim zapomni swego bezdusznego kata!


Oprawca, agresor


Wszystkie swoje wady i rozczarowania
pod maską oprawcy doskonale skrywa.
Pragnie imponować i zwracać uwagę,
czarne charaktery w swym teatrze grywa.

Gdy krzywdzi słabszego i szydzi z kaleki,
czuje się szczególnie dowartościowany.
Mam władzę,  popatrzcie jak mi jedzą z ręki.
Wśród uczniów dobrze wszystkim jest on znany.

Silny  zwłaszcza w grupie podobnych osiłków,
sam na sam, często  bierze za pas nogi.
Będąc w roli ofiary skamle i skowyczy.
Czyżby tylko aktorem był tej jednej roli?

Nisko ceni swoje szkolne możliwości,
w agresji, przemocy, widzi swoją siłę.
Nie radzi sobie dobrze też  z własną frustracją,
odreagowuje życiowe problemy!

Pali,  pije,  bluźni, szydzi sobie z kary,
udaje, że na niczym już mu nie zależy,
Z roku na rok gorzej niestety się uczy,
nauczycielom, rodzicom zwyczajnie nie wierzy.

Aż w końcu się zapętli,  przekroczy granicę
i już wkrótce  wpadnie w pierwszy  konflikt z prawem.
Lub krocząc przestępczą drogą zniszczy życie
sobie, swej rodzinie i swoim ofiarom!

Nie wie co to empatia, jak zyskać sympatię?
że w sporcie agresję rozładować może!
Woli pić alkohol, palić , ćpać,  opluwać,
w  taki sposób z dnia na dzień, jest już tylko gorzej!

Tak jak i ofierze potrzebna mu pomoc,
jeśli tylko wcześnie zjawi się dla niego.
Przestrzeganie zasad, norm , regulaminów,
jest w zasięgu ręki również i dla niego!

Świadek agresji

Widzi krzywdę kolegi albo koleżanki,
przygląda się jak inni…jakaż to zadyma!
Mógłby coś powiedzieć i zareagować ,
ale myśli po co,  nie będę się wcinać!

Boi się i waha, a może i wstydzi
co powiedzą koledzy, gdy w obronie stanie.
Choć przewidzieć potrafi, co zdarzyć się może
to z pomocą najczęściej jest w szarym ogonie.

Chowa się za plecami innych biernych świadków,
odpowiedzialność zbiorowa zawsze się rozmywa.
Myśli inni nie reagują, ja też będę cicho,
w  ten sposób wątpliwości szybko się pozbywa.

Potem ma wyrzuty, że stał taki bierny
gdy na jego oczach dramat się rozgrywał.
Mógł pomóc, nie pomógł,  więc czuje się winny
prawie jak oprawca, który się wyżywał.

Obraz, który widział wciąż mu w oczach staje.
W śnie broni ofiarę, jakże mu z tym dobrze...
Niestety do momentu kiedy się przebudzi,
wraca pamięć zdarzeń, uścisk w gardle także!


Jak ofiara może walczyć z agresją?

Każdego może spotkać agresywny atak,
słowny lub fizyczny, w szkole, w pracy, w domu.
By stawić mu czoło wypróbuj sposobów,
które nie dzielą lecz łączą, jak w przeprawie promu.

Wyprostuj się, patrz w oczy, ignoruj  zaczepki.
Powtarzaj w myślach zdanie: to mnie  nie dotyczy.
Odejdź tak szybko, jak to jest  tylko możliwe,
lub zmień temat  np. : o ładnej przy komórce smyczy.

Powiedz, że nie odpowiada ci to, co tu widzisz,
lub potwierdź: masz prawo tak myśleć  mój starszy kolego.
Zastosuj metodę słynnej "zdartej płyty„
    powtarzając stale: "nie, nie zrobię tego,  nie, nie zrobię tego”!

Naucz się odmawiać, by nie ranić innych!
Masz prawo mieć swoje, choć odmienne zdanie!
Trzymaj się zawsze jasno swego stanowiska!
Nie zmieniaj go pod presją, że ci grozi lanie!

Nie odpowiadaj agresją na agresji atak!
Zaskocz komplementem swego przeciwnika!
Nie wyrażaj sądów niekorzystnych o nim!
Mów tylko o swoich prawdziwych odczuciach!

A jeśli nic nie pomoże  to poproś o pomoc
 przechodnia, sąsiada, kogoś  z grupy wsparcia!
    I pamiętaj nie Ty jesteś tu niczemu winien,
    a na oprawcę już czeka grupa natarcia!


Apel Dzieci do Rodziców!

Starajcie się jak najwięcej czasu spędzać z nami,
     uwrażliwiajcie nas na krzywdę drugiego człowieka.
Bądźcie konsekwentni, uczciwi i szczerzy,
     niech dom będzie miejscem, gdzie miłość na nas czeka.

Bądźcie wyrozumiali wytyczając granice
     rozsądnych zakazów, które nam pomogą.
Pozbądźcie się pogardy, osądów, nienawiści,
     nauczcie nas  chrześcijańską kroczyć życia drogą!

Umiejcie nam wybaczać popełnione błędy,
     nie wyręczajcie zanadto, uczcie zaradności!
Akceptujcie inne postrzeganie świata,
     miejcie oczekiwania na miarę naszych możliwości!

Apel do nauczycieli

Nie lekceważcie najmniejszych sygnałów przemocy!
Wysłuchajcie z uwagą uczestników zdarzenia!
Bądźcie sprawiedliwi, konsekwentni i mądrzy,
nie moralizujcie, pozbądźcie się uprzedzenia!

Tak organizujcie proces nauczania,
by na nudę nam czasu zawsze brakowało.
Zaciekawcie przedmiotem, dyscypliną, sportem,
osobiste frustracje zostawiajcie w domu!

Starajcie się spokojnie mówić co Was dręczy.
Bądźcie rozjemcą, nie osadzajcie zawczasu.
Nie ulegajcie emocjom, nie podnoście głosu.
starajcie się rozstrzygać wszelkie spory z klasą!


Uczniowie !

Starajmy się  w sobie kształtować pozytywne myślenie!
    Wyrażajmy jasno i prosto swe zdanie!
    Stańmy w obronie kolegi niesłusznie krzywdzonego!
    Nie dajmy się nabierać na chwyty bardzo tanie!

Nauczmy się odmawiać i doradzać szczerze!
     Zawiść, zazdrość, obłudę, wyrzućmy na śmieci!
     Wtedy z dumą i zawsze podniesioną głową,
     czas spędzony w szkole bez awantur zleci!

Zgłaszajmy wszelkie przejawy: agresji, przemocy,
     u nauczycieli, rodziców, grup wsparcia!

Działanie w obronie krzywdzonych nie jest donoszeniem,
lecz odważnym sposobem, przemocy odparcia!


19-11- 2010r.

Dorota Grobelna